توسعه پایدار و محیط زیست در فعالیت های صنعت ساختمان توجه متخصصان امر را در اغلب کشورهای جهان به خود جلب کرده است.
از مشخصه های بارز و مشکل ساز صنعت ساختمان سازی کشور به کارگیری مصالح
ساختمانی مدرن با استفاده از روش های ساخت و ساز سنتی است.
این شیوه ساخت و ساز در کشور نشان داده است که مشکلات کمی (برآورده نکردن نیازها)
و کیفی (مقاومت مناسب ساختمان ها در برابر زلزله، کوتاهی عمر مفید بنا،
فرسایش به علت عوامل اقلیمی، تولید ضایعات ساختمانی بیش از حد در حین اجرا، ناکارایی امکان بازیافت مصالح ساختمانی و غیره) را به همراه دارد.
علاوه بر این، استفاده از کارگران غیرماهر مهم ترین دلیل ناکارایی سیستم های رایج است.
سازگار نبودن سیستم های ساختمان سازی رایج در کشور برای کارگذاری عایق حرارتی سبب هدر رفتن مقدار زیادی انرژی در بخش ساختمان می شود.
عوامل فوق مشکلات محیط زیست و توسعه پایدار در صنعت ساختمان سازی کشور است ،
نیازمند مطالعه و تحقیق و ارایه راهکارهای مناسب جهت تعیین معیاری برای انتخاب مصالح ساختمانی مناسب و
سیستم های ساختمانی کارآمد برای اهداف مختلف و در اقلیم های متفاوت است.
علاوه بر این استفاده بیش از حد از منابع طبیعی نیز آسیب های جبران ناپذیری به محیط زیست وارد می کند.
سیستم های ساختمانی جدید برای پاسخ گویی به نیازهای زیست محیطی و توسعه پایدار در صنعت ساختمان در اغلب کشورها مثل
تولید صنعتی
پیش ساخته
استفاده بهینه از مصالح ساختمانی
صرفه جویی در مصرف انرژی در صنعت ساختمان
امکان بازیافت مناسب مصالح ساختمانی و در نهایت اقتصادی کردن بخش ساختمان
شکل گرفته است.
از این نوع سیستم های ساختمانی می توان به سیستم ساختمانی قاب فلزی سبک اشاره کرد که در دهه گذشته با توجه به مشخصات فوق در کشورهای پیشرفته به کار گرفته شد.
در مقاله حاضر سعی شده است مشکلات مهندسی محیط زیست و توسعه پایدار در صنعت ساختمان سازی کشور مورد بررسی و مطالعه قرار گیرد .
با مشخص کردن معیارهایی جهت به کارگیری این نوع سیستم های جدید ساختمانی با استفاده از امکانات بالقوه و بالفعل صنعت ساختمان کشور ،
معرفی قابلیت های این نوع سیستم های ساختمانی سبک، مخصوصا قاب فلزی سبک (Lightweight Steel Framing) یا (Light gauge Steel Framing) ،
برای پاسخ گویی به بعضی از مشکلات فوق تجزیه و تحلیل شود.